Een "te vroeg" afscheid.

Zo kwalificeerde Ds Sita Hofstra het afscheid op zondag 15 april 2018 van Ds Wim Stougie als predikant van onze gemeente. En zo was het ook: een afscheid wat eigenlijk niemand wilde. In een bomvolle kerk (met gasten in de bijgebouwen die meekeken/-luisterden ) werd op stijlvolle wijze afscheid genomen van Ds Wim Stougie in een dienst waarin de “Stougies” een belangrijke rol hadden. Sarah Stougie speelde op indrukwekkende wijze enkele stukken op de piano. Lisa Stougie droeg met “haar” Roden Girl Voices op virtuoze wijze bij aan deze veelzijdige en muzikale dienst. Sjoerd Stougie nam de schriftlezing voor zijn rekening en bediende de camera van de kerktelevisie. Tenslotte mag ook het prachtige orgelspel van Sietze de Vries niet ongenoemd blijven.

Ds Gerie Stougie verzorgde op persoonlijke wijze de overdenking waarin de zegen van Abel Herzberg centraal stond. De overdenking die als thema had meegekregen: “meegekregen – doorgegeven”. Daarna werd Ds Wim Stougie formeel ontheven van zijn predikantschap binnen onze gemeente. Ds Hofstra las “Het formulier voor afscheid van een dienaar des Woords” (prachtig taalgebruik)

Na afloop werd Wim als eerste toegesproken door zijn vriend Gerrit Bok die er geen misverstand over liet bestaan hoe sterk de vriendenband is tussen hem en Wim. Loltsje van der Zee sprak daarna als voorzitter van de kerkenraad Wim en Martina toe namens de hele gemeente. Ze deed dit “in stijl” door haar speech op te knippen in 3 punten: het werken, het afscheid en het blijven van Wim in Eastermar.

En dan waren er natuurlijk de cadeaus. Als eerste kwam de kinderkerk met een doek vol vlinders, het meest kleurrijke cadeau wat Wim in ontvangst mocht nemen. Ze hadden ook al een plekje verzonnen waar dit doek kan hangen. Vervolgens reikte Loltsje een “skûtsje” uit dat door Jeltsje Pander was gemaakt met een gedicht van Trude Wagenaar.

En zo beleefden we als Protestante gemeente van Eastermar een warm afscheid van Ds Wim Stougie, die we overigens nog vaak hopen te ontmoeten als voorganger in onze gemeente.
Na afloop van de dienst was er nog een receptie waar alle gemeenteleden (en de vele gasten) de gelegenheid hadden om “de Stougies” de hand te drukken en hun het beste voor de toekomst toe te wensen.